بهینه سازی موقعیت و ضرایب سختی اتصالات سیستم تعلیق با استفاده از ترکیب نرم افزاری

برای دستیابی به بهترین کارایی سیستم تعلیق، لازم است مختصات نقاط اتصال سیستم تعلیق و همچنین ضرایب سختی بوشینگ‌ها بهینه سازی شود. در این پژوهش، مدل دینامیکی سیستم تعلیق در نرم‌افزار ادمزکار ایجاد شده است. سپس برای تعیین متغیرهایی که اهمیت بیشتری دارند از روش طراحی آزمایشات فاکتوریل جزئی در نرم‌افزار ادمز اینسایت استفاده شده‌ است. همچنین نسخه دوم الگوریتم بهینه سازی ژنتیک با مرتب‌سازی نامغلوب به زبان پایتون پیاده‌سازی شده و در چرخه بهینه سازی، تست دینامیکی در محیط دستوری ادمز را اجرا و ارزیابی می‌کند. توابع هدف بهینه سازی شامل زوایای تو، کمبر، کستر و تغییرات گام محور است که برای هر مدل دینامیکی در تست جابجایی موازی چرخ‌ها ارزیابی شده و خطای تجمعی آن نسبت به نمودارهای هدف کمینه شده است. به عنوان شاهد، سیستم تعلیق مکفرسون برای یک نمونه خودرو در این ترکیب پیاده سازی شده و روش بهینه سازی بر روی آن اعمال شده است. از نتایج بهینه سازی مشاهده می‌شود که خواص سینماتیک و الاستوسینماتیک سیستم تعلیق به خوبی به نمودارهای هدف نزدیک شده و تمامی متغیرها در بازه تعریف شده قرار گرفته‌اند.