استخراج و تحلیل سینرژی عضلانی در حرکت پرس سینه دمبل تک دست با مقایسه عملکرد روش شبکه‌ عصبی خودرمزگذار و روش تجزیه ماتریسی نامنفی

در این پژوهش به استخراج سینرژی عضلانی در حرکت ورزشی پرس سینه دمبل تک دست با استفاده از دو روش شبکه عصبی خودرمزگذار و تجزیه ماتریسی نامنفی پرداخته شده است. در این راستا ابتدا داده‌های الکترومیوگرافی 5 عضله سینه‌ای، دلتوئید، سه سر میانی، سه سر جانبی و دو سر با انجام آزمون تهیه شده است و مورد استفاده قرار گرفته است. کمینه تعداد سینرژی برای هر دو روش بر اساس معیار واریانس تبیین شده با مقدار بیش از 90 درصد برای عضلات، برابر با 3 عدد بدست آمده و میانگین همبستگی سیگنال‌های بازتولید شده عضلات برای روش شبکه عصبی خودرمزگذار و روش تجزیه ماتریسی نامنفی به ترتیب 97.30 و 97.12 درصد بوده است. فاز‌های حرکتی و مشارکت عضلات در هر دو روش به صورت سازگار با تعریف و درک فیزیکی از حرکت بدست آمده است. روش شبکه عصبی خودرمزگذار الگوی مشارکت پیچیده‌تری از عضلات نسبت به روش تجزیه ماتریسی نامنفی ارائه داده است که شامل وزن‌های منفی و مثبت عضلات می‌باشد. تحلیل این وزن‌ها می‌تواند آگونیست-آنتاگونیست بودن عضلات را نمایان کند. در عوض تحلیل نتایج خروجی روش تجزیه ماتریسی نامنفی بسیار ساده‌تر انجام پذیرفته است که به علت ویژگی‌های ذاتی این روش است. در مجموع با وجود خروجی‌های متفاوت، هر دو روش می‌توانند بسته به موقعیت و کاربرد مطلوب مورد استفاده قرار گیرند و تفسیر ویژه‌ای را بدست دهند.