بررسی اثر هدایت حرارتی جنس مبدل گرمایی مرطوب بر عملکرد حرارتی سیستم های بازیابی گرما و آب

مقدار قابل توجهی از گرمای محسوس و نهان گازهای خروجی از دودکش تجهیزات فرایندی مختلف که دارای دمای پایینی هستند را می توان بازیابی کرد. با این حال، تشکیل اسیدها و بخار آب بهمراه گازهای خروجی، دودکش را به یک محیط بسیار خورنده تبدیل می کند که برای مبدل های گرمایی مرطوب چالش برانگیز است. مواد مقاوم در برابر خوردگی معمولاً گران هستند و/یا رسانایی حرارتی نسبتاً کمی دارند. از این رو، مشخص کردن نقش هدایت حرارتی لوله های مبدل گرمایی در عملکرد حرارتی سیستم بازیافت گرما و آب ضروری است. در مطالعه حاضر، یک مدل تحلیلی جدید برای پیش‌بینی عملکرد حرارتی یک واحد بازیافت حرارت و آب پیشنهاد می گردد و با داده های تجربی صحت سنجی می شود. نتایج مدل ارائه شده نشان می دهد که یک آستانه برای هدایت حرارتی لوله (wm-1k-1 75/0) وجود دارد که افزایش بیشتر از آستانه بازده چگالش را به طور قابل‌توجهی بهبود نمی‌بخشد. در مقایسه با مواد معمول مورد استفاده، به عنوان مثال فولاد ضدزنگ با ضریب هدایت حرارتی wm-1k-1 15-10، این مقدار نسبتاً پایین هدایت حرارتی، پتانسیل استفاده از موادی مانند گرافیت طبیعی، پلاستیک، پلیمرها و سرامیک ها (با افزودنی های با هدایت حرارتی بالا) در مبدل های گرمایی مرطوب با بازیابی گرما و آب در صنعت را هموار می کند.