بره موم و تاثیر آن در کاهش تولید گاز متان توسط نشخوارکنندگان

یکی از اصلی‌ترین استراتژی‌های تغذیه نشخوارکنندگان، به حداکثر رساندن تولید دام می‌باشد که در این راستا استفاده از مواد افزودنی خوراکی می‌باشد که با بهبود و تثبیت شرایط تخمیر شکمبه‌ای، اتلاف انرژی به فرم متان و همچنین تخریب پروتئین در شکمبه را کاهش می‌دهند. با توجه به مشکلات عدیده استفاده از افزودنی‌هایی همچون آنتی‌بیوتیک و یونوفر، استفاده از افزودنی‌هایی با منشا طبیعت همچون بره‌موم اهمیت ویژه‌ای پیدا کرده است. بره‌موم که سابقه‌ی زیادی در استفاده در علوم پزشکی دارد، اخیرا مورد توجه متخصصین صنعت تغذیه دام قرار گرفته وگزارش‌های متعددی از بهبود راندمان استفاده از انرژی خوراک با کاهش انتشار گاز متان، بهبود راندمان استفاده از پروتئین خوراک با عبوری کردن آن از شکمبه و همچنین افزایش قابلیت هضم خوراک به‌وسیله افزایش جمعیت باکتریایی شکمبه گزارش شده است که در مقاله حاضر این موارد مورد بررسی قرار گرفته است.