خوانش معنایی لباس مفهومی و آوانگارد با رویکرد هنرمندان ژاپنی

لباس در سده­ی 20م، فقط کارکرد سنتی شامل پوشش بدن و زیبایی را ندارد؛ بلکه وسیله­ای برای انتقال ایده و مفهوم هنرمند است. طراحان ژاپنی (ایسی میاکه[1]، ری کاواکوبو[2] و یوهجی یاماموتو[3] با نادیده گرفتن قواعد و هنجارهای پذیرفته شده­ی مد مفاهیم مورد نظر خود را نمایان ساخته­اند و از این رو است که طراحی­های آن­ها به عنوان هنر مفهومی مد نظر قرار می­گیرد و بررسی می­شود. در این مقاله سعی شده رویکرد مفهومی و آوانگارد طراحان ژاپنی را در قرن بیستم بررسی کرده و سوال اصلی پژوهش این است که چگونه طراحان لباس ژاپنی از هنر مفهومی و آوانگارد برای بیان مفاهیم مورد نظر خود در لباس استفاده کرده­اند. یافته­های تحقیق نشان می‌دهد که طراحان ژاپنی با مفاهیم فرهنگی خودشان (وابی – سابی[4] و کیمونو) و به کارگیری ساختارشکنی و هنر آوانگارد توانستند قوانین اثبات شده­ی دنیای مد (نمایش، جنسیت و خیاطی، زیبایی) را به چالش بکشند و زبان دیداری نوینی ارائه دهند. روش به کار رفته در این مقاله، توصیفی-تحلیلی و شیوه گردآوری اطلاعات کتابخانه­ای (اسنادی) بوده است.

semantic reading of conceptual and avant-garde clothing with the approach of japanese artists

in the twentieth century, clothing not only has the traditional function of covering the body and beauty, but also a means of conveying the idea and concept of the artist. japanese designers (issy miyake, rei kawakobo, yohji yamamoto) by ignoring accepted rules and nurms of fashion revealed their desired concepts and because of this, their design s considered and examined as conceptual art. in this article, we try to examine the conceptual and avant-garde approach of japanese designers in the twentieth century, and the main question of the research is how japanese designers have used conceptual and avant-garde art to express their desired concepts in clothing. the research findings show that japanese designers were able to challenge proven rules in fashion by using their own cultural concepts (wabi – sabi and kimono) and applying deconstruction and avant-gard art and introduce a new visual language. the method used in this article is descriptive-analytical method and library information collection method.