ادبیات و هنر در مکتب « تحلیلی»

یکی از مهمترین موضوعات مطرح شده در باب هنر و ادبیات، « فلسفة هنر و ادبیات» است که در آن، به چیستی و فرایند ساختِ اثر هنری و ادبی پرداخته می‌شود. «فلسفة هنر»، از نقطه نظر دانشمندان علوم گوناگون از جمله: جامعه شناسی، سیاست، فلسفه و روانشناسی، مورد ارزیابی قرار گرفته است و هر یک، به تبیین گوشه‌هایی از دریای پهناور و کرانه ناپذیر هنر و فرایندِ ساختِ آن، اهتمام ورزیده‌اند. «روانشناسی تحلیلی» یکی از ده‌ها نحله‌ی روانشناسی به شمار می‌آید که توجه ویژه‌ای به ناخودآگاهی، بالاخص ناخودآگاه جمعی دارد، و جوهره و فرایند خلقِ یک اثر هنری را از این منظر می‌نگرد و اصیل‌ترین آثار هنری را آثاری می‌داند که از ناخودآگاه جمعیِ هنرمند سر برآورده و پرورش یافته باشد. نویسندة این جستار، که در پیِ معرفی فلسفة هنر و ادبیات از دیدگاه روانشناسی تحلیلی است، سعی بر آن دارد تا پیوندِ ناگسستنی آثار هنری و ادبی با ناخودآگاهی را بنمایاند و به‌گونه‌ای مجمل، به مهمترین انواع نمادها -که تبلور واقعی ناخودآگاه جمعی هستند- و همچنین اهمیت هنرِ سوررئال -که هنری ناخودآگاهانه است- بپردازد.