بازنمایی هنری و ادبی مظاهر دنیاستیزی عرفانی در اشعار نالی

نالی، شاعر عارف کُرد و سخنوری است که اشعار فراوانی در قالب های گوناگون و مضامین مختلف سروده است؛ یکی از مضامین مورد توجه در دیوان وی، مذمت دنیا است و این موضوع می نماید که نالی همچون دیگر شاعران عارف، جلوه های دنیاستیزی در اشعارش نمود یافته است. در این پژوهش، برآنیم تا با استفاده از علم بیان، بدیع و عروض، نمودهای دنیاستیزانة عارفانة نالی را در اشعارش مشخص کنیم. وی صنایع ادبی مختلفی همچون تضاد، انواع جناس، کنایه، انواع استعاره و انواع ایهام و... را در سرایش اشعار دنیاستیزانة خویش، استعمال کرده و برای سرایش این اشعار از تناسب، انواع تشبیه و نیز تلمیح به آیات قرآن، بیشتر بهره گرفته است. او از میان جلوه های دنیاستیزی بر، تکیه نکردن به دنیا و رهایی از قید تعلقات، تاکید بیشتری کرده است و لحن و زبان نالی در نکوهش دنیا و مظاهر دنیاستیزی، ملایم و به تبع آن، اشعارش خوشایند و مطبوع است و شیوة دنیاستیزی عارفانة وی با شیوة شاعران سبک عراقی شعر کهن فارسی مشابهت دارد.