کیفیت زندگی و کرونا و پسا کرونا

با همه گیری و عالم گیری ویروس کرونا (کووید-19)، جهان با چالشی مواجه شده است که بسیاری، از جمله دبیر کل سازمان ملل متحد، آن را بسیار بزرگ تر و تاثیرگذارتر از جنگ جهانی دوم ارزیابی میکنند. این بیماری امروزه در حوزه های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی-فرهنگی تاثیر زیادی گذاشته است و پیش بینی می شود در جهان، موج پنجمی را با نام دوران پساکرونایی ایجاد نماید که روند و مناسبات بین المللی، ملی و محلی را تغییر خواهد داد. بنابراین لازم بود به بررسی کیفیت زندگی در بحران کرونا و پسا کرونا پرداخته شود. از حیث روش هم مبنای نوشتار در اصل «مطالعه اسنادی» است؛ اما با توجه به اینکه هنوز ادبیات تخصصی و علمی این مضمون به دلیل تازگی رخداد واقعی مضمون در جهان عینی ساخته و پرداخته نشده است، بنابراین نویسنده نوشتار تخصصی و عمومی این مضمون که در فضای رسانه ای در ناگزیر به ادبیات نسبتا دسترس است، متکی شده است. نتایج نشان دادند که در ارتباط با حادثه جدید همه‌گیری ویروس کووید-19 یا ویروس کرونا، استرس و اضطراب ناشی ازآن سیستم ایمنی بدن را ضعیف نموده و آسیب‌پذیری فرد را برای ابتلا به بیماری‌های ویروسی از جمله کرونا و همچنین بیماری‌های روان‌تنی شامل بیماری‌های گوارشی، قلبی، ریوی، کلیوی، ناراحتی‌های تنفسی و غیره را افزایش می‌دهد. همچنین آسیب‌پذیری برای ابتلا به اختلالات روانی مانند فوبیا، وسواسی جبری، اضطراب منتشر، حمله پانیک، افسردگی، اختلال استرس پس از سانحه، عود و یا تشدید اختلالات روانی بیشتر می‌شود. بنابراین به نظر می‌رسد باید به صورت جدی به جنبه‌هایی روان‌شناختی موضوع پرداخته شود. توصیه‌های کلی شامل موارد زیر می‌باشند: حفظ آرامش و خونسردی، در نظر گرفتن «روان‌شناسی مثبت» در اعمال و رفتار خود، روان‌شناسی مثبت شاخصه‌ها و مولفه‌هایی دارد که شامل نگاه خوش‌بینانه، نگاه امیدوارانه، نگاه خوداتکایی (خودمراقبتی) و رفتار تاب‌آورانه است.