تاثیر تکنیک‌های آزادسازی هیجان بر مولفه‌های کیفیت زندگی در مدرسه در دانش‌آموزان دختر مضطرب پایه اول دوره متوسطه اول شهر اهواز

پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر تکنیک‌های آزادسازی هیجان بر مولفه‌های کیفیت زندگی در مدرسه (هیجان‌های منفی، روابط معلم-شاگردی، احساس مفید بودن، انسجام اجتماعی، پیشرفت، ماجراجویی و رضایت عمومی) در دانش‌آموزان دختر مضطرب پایه اول دوره متوسطه اول شهر اهواز انجام شد. این پژوهش به صورت آزمایشی میدانی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش را دانش‌آموزان دختر مضطرب پایه اول دوره متوسطه اول شهر اهواز در سال تحصیلی 1399-1398 تشکیل داد. نمونه‌گیری به صورت تصادفی چند مرحله‌ای انجام گرفت. ابزارهای این پژوهش سیاهه اضطراب بک و مقیاس کیفیت زندگی در مدرسه بود. برای بررسی تکنیک‌های آزادسازی هیجان، 30 نفر از دانش‌آموزانی که نمرات بین 26 تا 63 را از سیاهه اضطراب بک کسب کرده بودند به روش نمونه‌گیری تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه (هر گروه 15 نفر) گمارده شدند. قبل از شروع آموزش تکنیک‌های آزادسازی هیجان، از هر دو گروه آزمایشی و گواه، پیش‌آزمون کیفیت زندگی در مدرسه گرفته شد. سپس، به گروه آزمایشی تکنیک‌های آزادسازی هیجان آموزش داده شد، ولی گروه گواه هیچ آموزشی دریافت نکرد. پس از اتمام دوره آموزشی از هر دو گروه پس‌آزمون گرفته شد. نتایج نشان داد که تکنیک‌های آزادسازی هیجان موجب کاهش هیجان‌های منفی، بهبود روابط معلم-شاگردی، افزایش احساس مفید بودن، انسجام اجتماعی، پیشرفت و ماجراجویی شد، ولی بر مولفه رضایت عمومی تاثیر معنی‌داری نداشت.