پیش بینی خودتنظیمی شناختی هیجان و سازگاری فردی- اجتماعی بر اساس سبکهای دلبستگی در دانش آموزان پایه ششم شهرستان آباده

هدف از مطالعه حاضر، پیش بینی خودتنظیمی شناختی هیجان و سازگاری فردی- اجتماعی بر اساس سبکهای دلبستگی در دانش آموزان پایه ششم شهرستان آباده بود. به لحاظ اهمیت و دامنه فراگیر کیفیت زندگی در حوزه روانشناسی مثبت نگر، عوامل موثر بر آن مانند سازگاری فردی-اجتماعی و سبک های دلبستگی مورد کنکاش بسیار قرار گرفته است.این پژوهش را همه دانش آموزان پایه ششم دبستان های دولتی شهرستان آباده که در سال تحصیلی 1401-1400 مشغول به تحصیل بودند، به همراه مادران آنها تشکیل دادند. مشارکت کنندگان این پژوهش، 50 دانش آموز دختر پایه ششم هستند که با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای (چند مرحله ای) به استناد جدول مورگان انتخاب و آزمون شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه سبک دلبستگی کولینز و رید (1990)، پرسشنامه سازگاری دانش آموزان سینها و سینگ (1993) ، پرسشنامه خودتنظیمی شناختی-هیجانی سیبریا شرینگ (1994) استفاده شد. بر اساس نتایج تحقیق از بین سبک دلبستگی، فقط سبک دلبستگی ایمن با سازگاری فردی اجتماعی رابطه معنی دار دارد و 22 درﺻﺪ وارﻳﺎﻧﺲ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ سازگاری فردی اجتماعی ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ سبک دلبستگی ایمن، ﺗﺒﻴﻴﻦ ﻣﻰﺷﻮد. از طرفی سبکهای دلبستگی ایمن و اضطرابی هم خودتنظیمی شناختی هیجان را پیش بینی می کنند و33 درﺻﺪ وارﻳﺎﻧﺲ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ خودتنظیمی هیجانی ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ دلبستگی ایمن ﺗﺒﻴﻴﻦ ﻣﻰﺷﻮد. همچنین 14درﺻﺪ وارﻳﺎﻧﺲ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ خودتنظیمی هیجانی ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ دلبستگی اضطرابی ﺗﺒﻴﻴﻦ ﻣﻰﺷﻮد.