رابطه انگیزش تحصیلی و منبع کنترل تحصیلی با بی‌صداقتی تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه در آموزش مجازی

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه انگیزش تحصیلی و منبع کنترل تحصیلی با بی‌صداقتی تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه در آموزش مجازی بود. روش پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بود و جامعه پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه بخش نودان در سال تحصیلی 1401-1400 بود. تعداد این دانش آموزان 1560 نفر بودند که تعداد 310 نفر از آن‌ها به‌صورت طبقه‌ای ساده از طریق جدول کرجسی- مورگان به‌عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. مشارکت‌کنندگان به مقیاس‌های بی‌صداقتی تحصیلی مک کابی و تروینییو (1996)، منبع کنترل تحصیلی ترایس (1935) و پرسشنامه انگیزش تحصیلی لپر و همکاران (2005) پاسخ دادند. داده‌های جمع‌آوری‌شده با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به شیوه ورود هم‌زمان و نرم‌افزار spss نسخه 25 مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. نتایج تحلیل داده‌ها نشان داد که بین بی‌صداقتی تحصیلی با انگیزش تحصیلی و منبع کنترل تحصیلی رابطه معناداری وجود داشت (001/0>p). علاوه بر این نتایج نشان داد که انگیزش درونی و منبع کنترل تحصیلی به‌صورت منفی و معنادار و انگیزش بیرونی به صورت مثبت پیش‌بینی کننده‌ی بی‌صداقتی تحصیلی در دانش آموزان بودند. نتایج حاصل از این پژوهش تلویحات مهمی در خصوص برنامه‌ریزی مداخلات روان‌شناختی در راستای کاهش رفتارهای مرتبط با تقلب و بی‌صداقتی تحصیلی در دانش آموزان را در بردارد.