بررسی نقش میانجیگر بهزیستی روانشناختی در رابطه‌ی کیفیت زندگی و کفایت اجتماعی با سلامت روانی نوجوانان با ناتوانی های ذهنی

موضوع پژوهش حاضر‌، بررسی نقش میانجیگر بهزیستی روانشناختی در رابطه‌ی کیفیت زندگی و کفایت اجتماعی با سلامت روانی نوجوانان با ناتوانی های ذهنی می‌باشد‌. این پژوهش که از نوع توصیفی است‌، با استفاده از روش همبستگی و مدل‌یابی به روش تحلیل مسیر انجام شد‌. جامعه آماری این پژوهش کلیه نوجوانان دارای ناتوانی ذهنی 12 تا 18 سال در شهرستان اردبیل می باشد. برای انتخاب نمونه‌ 30 نفر از نوجوانان(15 پسر و 15 دختر‌) دارای ناتوانی ذهنی 12 تا 18 سال شهرستان اردبیل به روش نمونه‌گیری غیرتصادفی در دسترس انتخاب شدند‌. در این مطالعه از 4 پرسشنامه‌ی سلامت روانی scl 90 (دراگوتیس و همکاران‌، 1972)‌، بهزیستی روانشناختی‌(ریف‌، 1980)‌، کفایت اجتماعی‌(فلنر و همکاران‌، 1990) و فرم 12 سوالی کیفیت زندگی‌‍(وار‌، کاسینسکی و کلر‌، 1996) استفاده کرده‌‍ایم که روایی و اعتبار آن توسط روانشناسان و اساتید این حوزه به اثبات رسیده‌است‌. نتایج تحلیل‌های آماری نشان داد که کیفیت زندگی و کفایت اجتماعی با نقش میانجی‌گر بهزیستی روانشناختی می‌تواند سلامت روانی را تبیین کند‌. در واقع نقش میانجی‌گر بهزیستی روانشناختی در رابطه‌‌ی کیفیت زندگی و کفایت اجتماعی با سلامت روانی نوجوانان دارای ناتوانی ذهنی مثبت و معنی‌دار است‌.