پیش بینی میزان مقبولیت اجتماعی بر اساس خودارزشمندی و مهارت های ارتباطی با نقش میانجی انگیزه پیشرفت در کارکنان بیمه ایران

این پژوهش با هدف پیش بینی میزان مقبولیت اجتماعی بر اساس خودارزشمندی و مهارت های ارتباطی با نقش میانجی انگیزه پیشرفت در کارکنان بیمه ایران ، انجام شده است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی، از نظر اجراء، توصیفی از نوع پیمایشی بوده است. در این پژوهش جامعه آماری کلیه کارکنان بیمه ایران در کل کشور در سال 1401 بوده است که تعداد آنها 4065 نفر بود. از میان آنها بر اساس فرمول کرکران تعداد 351 نفر به عنوان نمونه انتخاب شد و روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، بود. اطلاعات با دو روش کتابخانه ای و میدانی جمع آوری شد. برای جمع آوری اطلاعات از ابزار پرسشنامه استاندارد استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل داده های این مطالعه از نرم افزارهای آماری pls و spss استفاده شد. تحلیل فرضیه های پژوهش بر اساس روش مدل معادلات ساختاری صورت گرفت. نتایج مطالعه نشان داد، میزان مقبولیت اجتماعی بر اساس تکریم خود، پیش بینی می شود. میزان مقبولیت اجتماعی بر اساس مهارت های ارتباطی، پیش بینی می شود. میزان مقبولیت اجتماعی بر اساس تکریم خود با نقش میانجی انگیزه پیشرفت، پیش بینی می شود. میزان مقبولیت اجتماعی بر اساس مهارت های ارتباطی با نقش میانجی انگیزه پیشرفت، پیش بینی می شود.