پیش بینی خستگی ذهنی بر اساس استرس ادراک شده و حمایت اجتماعی در دانشجویان

مطالعه حاضر با هدف پیش بینی خستگی ذهنی بر اساس استرس ادراک شده و حمایت اجتماعی در دانشجویان انجام شد. این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این مطالعه شامل دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت در سال 1401 بودند. در این مطالعه 58 نفر به روش در دسترس در یک نظرسنجی آنلاین شرکت کردند. در این مطالعه پرسشنامه ها در پلتفرم پرس لاین طراحی شد و از طریق شبکه های اجتماعی مجازی توزیع و توسط دانشجویان تکمیل شد. به منظور جمع آوری داده-ها از پرسشنامه سنجش چند بعدی خستگی ذهنی، مقیاس استرس ادارک شده و مقیاس حمایت اجتماعی چند بعدی استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 24 و آزمون های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون انجام شد. نتیجه نشان داد که بین استرس ادارک شده و خستگی ذهنی ارتباط مثبت و جود دارد؛ در واقع هر چقدر استرس بیشتر باشد، میزان خستگی ذهنی افزایش پیدا می کند. نتیجه دیگر نشان داد که بین حمایت اجتماعی و خستگی ذهنی ارتباط منفی وجود دارد؛ در واقع هر چقدر حمایت اجتماعی بیشتر باشد؛ خستگی ذهنی کمتر می شود. نتایج رگرسیون نشان داد که فقط متغیر استرس اداک شده بر اساس ضریب r2 در مجموع 61 درصد از واریانس متغیر خستگی ذهنی را در دانشجویان تبیین می کند. در مجموع می توان نتیجه گرفت که افزایش استرس می تواند منجر به خستگی ذهنی دانشجویان شود و در مقابل حمایت اجتماعی می تواند نقش موثری در کاهش خستگی ذهنی داشته باشد.