بررسی رابطه خودمختاری با کیفیت زندگی در دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه شیراز سال 1400

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه خودمختاری و کیفیت زندگی در دانشجویان مقطع کارشناسی بود و در راستای هدف فوق، از میان کلیه دانشجویان در حال تحصیل مقطع کارشناسی دانشگاه شیراز، 100 آزمودنی شامل 56 مرد و 44 زن به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب گردیدند. طرح کلی پژوهش از نوع توصیفی همبستگی است. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه کیفیت زندگی نسخه 36 سوالی و پرسشنامه خودمختاری هیجانی سیلوربرگ و استینبرگ بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون همزمان استفاده شد. نتایج تجزیه و تحلیل آماری حاکی از آن بود بین کیفیت زندگی با ناوابستگی خانواده (05/0>p)، تفرد (01/0>p) و نمره کل خودمختاری هیجانی (01/0>p) ارتباط مثبت معنی داری وجود دارد و آنگونه که نتایج رگرسیون برای پیش‌بینی کیفیت زندگی نشان می‌دهد، مولفه تفرد (37/0=β) قدرت پیش‌بینی کیفیت زندگی را دارد. با توجه به یافته های این پژوهش در مجموع می توان گفت که همبستگی معناداری بین ابعاد مختلف خودمختاری و کیفیت زندگی دانشجویان وجود دارد.