بررسی نقش میانجی سرسختی روان شناختی در رابطه با انعطاف‌پذیری ذهنی و اهمال کاری تحصیلی دانش‌آموزان پایه 12 در شهر شیراز

اهمال‌کاری می‌تواند موجبات کاهش عملکرد تحصیلی فرد را فراهم سازد، افسردگی به بار آورد و تجربیات هیجان‌های منفی همچون شرم و احساس گناه پایدار در فرد ایجاد کند. افت تحصیلی و به دنبال آن ترک تحصیل، به عنوان منشا اتلاف و مانعی عمده در راه تحقق اهداف نظام‌های آموزشی، از دیرباز مورد توجه دست اندرکاران تعلیم و تربیت قرار داشته است. علیرغم پیامدهای منفی اهمال‌کاری و شیوع روزافزون این پدیده و با عنایت به پژوهش‌های اندک در این مورد، شایسته است مطالعات بیشتری انجام شود. در این مقاله، با ارزیابی نقش میانجی سرسختی روان شناختی در ارتباط بین انعطاف پذیری ذهنی و اهمال تحصیلی در جامعه آماری شامل دانش آموزان پسر پایه دوازدهم در دبیرستان های دولتی شهر شیراز در سال تحصیلی 1400-1401 نتایج قابل قبولی به دست آمد. نتایج حاصل از این پژوهش، به مدیران و معلمان کمک می نماید تا مدرسه را به محیطی بهتر جهت یادگیری و جلوگیری از اهمال کاری تبدیل کنند. نمونه‌گیری در این پژوهش به روش نمونه‌گیری خوشه ایی چند مرحله‌ای بود. برای انتخاب نمونه مناسب، نواحی 4 گانه آموزش و پرورش شهر شیراز انتخاب شد. سپس روش نمونه‌گیری در سه سطح روش نمونه‌گیری خوشه‌ای، روش نمونه‌گیری مرحله‌ای و روش نمونه‌گیری تصادفی ساده تعریف گردید. سه پرسشنامه انعطاف پذیری ذهنی (متغیر مستقل)، پرسشنامه سرسختی روان‌شناختی و پرسشنامه اهمال-کاری به کار گرفته شد. به منظور آزمون توزیع نمونه آماری از روش کولموگروف- اسمیرنوف و به منظور آزمون ضریب پایایی از آماره آلفاکرونباخ با استفاده از نرم‌افزار spss و برای آزمون فرضیات از تحلیل مسیر و مدل معادلات ساختاری با استفاده از نرم‌افزار pls3 استفاده گردید.