اثربخشی طرحواره درمانی بر بهبود طرحواره‌های ناسازگار اولیه در دانش‌آموزان دختر قربانی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر بهبود طرحواره‌های ناسازگار اولیه دانش‌آموزان دختر قربانی انجام گرفت. روش پژوهش از نوع طرح تک آزمودنی با چندین خط پایه و پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر تبریز در سال تحصیلی 99-1398 بود که از میان آنها 3 نفر بر اساس معیارهای ورود و خروج به پژوهش به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به مدت 12 جلسه تحت مداخله طرحواره درمانی و 2 و 4 هفته پس از پایان مداخله نیز مورد پیگیری قرار گرفتند. داده ها در سه مرحله خط پایه، درمان و پیگیری با استفاده از پرسش نامه فرم کوتاه طرحواره یانگ جمع آوری شد. برای تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده از عملکرد دانش آموزان در مراحل خط پایه، مداخله و پیگیری با استفاده از روش تحلیل دیداری نمودارها، روش درصد داده های غیرهمپوش (pand) و درصد بهبودی استفاده شد. یافته ها نشان داد که بعد از مداخله اثر طرحواره درمانی بر بهبود طرحواره‌های ناسازگار اولیه دانش‌آموزان قربانی دختر معنادار بود (01/0p<). بر اساس نتایج پژوهش می توان گفت که طرحواره درمانی روش مداخله مناسبی برای بهبود طرحواره‌های ناسازگار اولیه دانش‌آموزان قربانی دختر است.