بررسی موضوع دین و تاثیر آن بر کیفیت زندگی از دیدگاه شهید مطهری

نسبت دین و فرهنگ از مسائل بحث‌انگیز در فلسفه دین است. هر پاسخی به این مسئله و تعیین نسبت میان هر یک از این دو مفهوم و تاثیر هر کدام بر دیگری و چالش‌های موجود میان این دو عرصه می‌تواند ما را در میدان عمل یاری کند. در این پژوهش پس از تبیین مفهومی هر یک از این دو عنوان، سعی بر آن بوده که نسبت‌های گوناگون هر یک از این دو حوزه بیان شود. رویکرد فلسفی شهید مطهری به پرسش از رابطۀ عقل و دین از اساسی‌ترین مسائل حوزۀ معرفت دینی و فلسفی است که از دیرباز ذهن اندیشمندان را به خود مشغول داشته و دیدگاه‌های متفاوتی را رقم زده است و به تقریری خاص از رابطۀ عقل و ایمان در منظومۀ اعتقادی بر خواهیم خورد؛ عرفان هم باطن دین شمرده می‌شود که حتی در منابعی عقل ستون دین نامیده شده است. منظور از عقل، عقل کلی نگر و جمعی است، نه عقل فردی و جزئی‌نگر. البته در رابطه با جایگاه عقل در دین، بین فقها اختلاف نظر بسیار هست و حتی افراط و تفریط‌هایی صورت پذیرفته است. و قاعدۀ آن چه شرع حکم کرده عقل نیز حکم می‌کند اختلاف نظر است و اکثراً این قاعده را در نظر نمی‌گیرند، ولی در آنچه عقل حکم می‌کند، شرع نیز آن را قبول دارد و خود شهید مطهری بحث از قراردادهای اجتماعی و اعتباری را مطرح می‌سازند.