مروری بر ارتباط استرس و اضطراب با کیفیت زندگی در پرستاران

پرستاران یکی از مهمترین ارکان بخش درمان هستند که با توجه به وضعیت شغلی، مسئول وظایف مهمی از قبیل مراقبت های روحی و روانی و نیز فیزیکی بیمار می باشند که فعالیت های فوق در صورت عدم رعایت اصول ایمنی و نیز آرامش و رفاه کاری، در بروز اختلالات جسمانی و روحی این قشر نقش بسزایی دارد . اگر چه پرستاران آموزش دیده اند که به کیفیت مراقبت و زندگی بیماران توجه و رسیدگی نمایند، اما به ندرت به نیازهای فردی خود می اندیشند . ازجمله عوامل موثر بر اضطراب پرستاران تغییرات ناگهانی در وضعیت بیماران،تماس مکرر با درد و رنج بیماران،کار به صورت شیفتی و شبکاری،عدم اطمینان از درمان، بارکاری زیاد، اضافه کاری اجباری، عدم امنیت شغلی، ورود به محیط کارجدید، سختی حرفه پرستاری، تعارض با پزشکان، تعارض بین همکاران، ساعت کاری بالا، دستمزد پایین، حقوق کم، عدم تهعد مدیر با سرپرستی، تبعیض بین کارکنان، نبود امکانات مناسب و تجهیزات درمانی مناسب، فعالیت در فضای فیزیکی غیر استاندارد و نامناسب و بی توجهی به شان و جایگاه واقعی پرستاران در جامعه می باشد. امروزه بهبود کیفیت زندگی کاری به یکی از مهمترین اهداف سازمان و کارکنان آن تبدیل شده است.