بررسی رابطه شیوه های فرزندپروری، پرخاشگری والدین برمشکلات رفتاری کودکان

هدف پژوهش حاضربررسی رابطه بین شیوه های فرزندپروری والدین و پرخاشگری والدین بر مشکلات رفتاری کودکان بود. روش این پژوهش، از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل والدینی بود که فرزندانشان در مدارس ابتدایی ناحیه یک و دو شیراز تحصیل می کردند. ابزار پرسشنامه با توجه به شرایط کرونا در بستر پرس لاین طراحی گردید. از بین مدارس دو ناحیه پنج مدرسه انتخاب گردید واز بین مدارس،ده کلاس از مقطع پبش دبستانی تا پنجم ، به روش نمونه گیری خوشه ای مرحله ای تصادفی، انتخاب شده بودندو لینک پرسش نامه برای والدین ارسال گردید و100والد به طور کامل پرکردند.برای اندازه-گیری متغیرهای پژوهش پرسشنامه آنلاین متشکل از سه پرسشنامه ،پرسشنامه فرزندپروری بامریند ، پرسشنامه پرخاشگری باس وپری ،پرسشنامه مشکلات رفتاری راتر، فرم والدین استفاده شد. در این مطالعه روش همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان جهت رد یا تایید فرضیه ها استفاده شد. یافته های پژوهش نشان می دهد بین سبک فرزندپروری مستبد و مشکلات رفتاری (24/0 = rو05/0p < ) رابطه مثبت و معنادار وجود دارد.همچنین نشان می دهد بین میزان پرخاشگری والدین و سبک های فرزندپروری آنان رابطه معناداری وجود ندارد و بین میزان پرخاشگری والدین و مشکلات رفتاری فرزندان (46/0 = r و 01/0p < ) رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. در نتیجه می توان مشکلات رفتاری کودکان را از متغیرهای سبک های فرزندپروری و مهارت کنترل خشم پیش بینی کرد.