مروری بر ویژگیهای سازه گرایی در معماری حال حاضر دانشگاه رازی (به منظور ارائه مسیری محتمل در معماری آتی این دانشگاه)

این نوشتار موید آن است که شناسایی ویژگی های معماری فعلی دانشگاه های کشور سهم به-سزائی در جهت دهی به مسیر توسعه این نوع معماری دارد. درحقیقت شناخت این ویژگی ها می تواند در هماهنگی معماری امروز و فردای دانشگاه ها موثر باشد. با توجه به تعدد مراکز دانشگاهی و برای محدودنمودن حیطه پژوهش، مقاله پیشِ رو به معماری دانشگاه رازی پرداخته و سعی نموده با بررسی ویژگی های معماری حال حاضر این دانشگاه، مسیری برای توسعه معماری فردای آن ارائه نماید. مقاله حاضر برای این منظور به بررسی ساختمان های مختلف دانشگاه رازی پرداخته و ویژگی سازه گرایی را به عنوان یکی از معرفه های این معماری برجسته ساخته است. یافته ها موید آن است که استفاده از سازه در جایگاه معماری در بسیاری از ساختمان های این دانشگاه نظیر سردر ورودی پردیس تاق بستان؛ ساختمان هنر و معماری؛ ساختمان برق؛ ساختمان دانشکده کشاورزی و ... نمایان است. یافته ها همچنین نشان می دهد که سازه گرایی از ساختمان های ابتدایی دانشگاه رازی تا ساختمان های جدید آن مطرح بوده است و می توان آن را به نقطه اتصال معماری قدیم و جدید دانشگاه رازی بدل نمود. نتایج نشان می دهد که سازه در تعریف وید؛ سازه در تعریف ورودی و سازه در تفکیک نما ( به شکل عمودی و افقی) مهمترین نقش هایی است که سازه در جایگاه معماری پذیرای آن بوده است.