اصول طراحی فضاهای باز دانشگاهی بر پایه رویکرد ادراک بصری

دانشگاه ها محیطی برای یادگیری، آموزش، تحقیق و پژوهش هستند که در کنار آن فعالیت های متعددی بین افراد دراین محیط ها شکل میگیرد. اما با توجه به ارزیابی های انجام شده، بخش اعظمی از این محیط را دانشکده ها و سایر فضاهای بسته تشکیل داده است و بیشتر توجهات طراحان معطوف به فضاهای بسته است. و در این میان، فضاهای باز، تنها نقش جداکننده فضاها از هم، نوردهی و یا گذر و دسترسی را دارند. در صورتی که این فضاها هم میتوانند در پیشبرد اهداف دانشگاهها، نقش بسیار موثرتری داشته باشد. از طرف دیگر فضای بازدانشگاه به عنوان بستری برای فعالیت های دانشجویان، باید قابل درک باشد و به لحاظ ادراکی برای استفاده کنندگان دارای ارزشهای بصری هم باشند. ارزش های بصری مهم ترین بخش از کیفیت های محیطی را تشکیل می دهند. لذا هدف از این پژوهش، بررسی و ارائه ی معیارهایی برای طراحی فضاهای باز دانشگاهی براساس شناسایی نوع و نحوۀ ارتباط ابعاد مختلف ادراک بصری منظر باز دانشگاهی در جهت ارائه راه حل هایی برای حضور بهتر و با کیفیت تر دانشجویان در فضاهای بازدانشگاه می باشد. روش این تحقیق با استفاده از مطالعات کتابخانه ای با رویکرد تحلیل محتوا انجام شده است که در آن به جمع آوری داده ها ازطریق بررسی منابع و متون موجود، دستاوردهای پژوهشهای پیشین و دیدگاه صاحب نظران در حوزه طراحی فضای باز دانشگاهی صورت گرفته است. نتایج حاکی از این است که در بحث ارزیابی عوامل موثر بر ادارک بصری، براساس فراوانی تکرار آنها در تحلیل های انجام شده، «عوامل کالبدی» موثرین عامل و «اصول زیباشناختی»، «عوامل محیطی» و «متغیرهای کلان پیکربندی» به ترتیب دیگر عوامل تاثیرگذار بر ادراک بصری می باشد. و در میان معیارهای عوامل کالبدی، «خوانایی» مهم ترین معیار تاثیرگذار می باشد. لذا طراح باید بدان توجه کرده و درنهایت با توجه به این معیارها، راهکارهایی جهت طراحی فضای باز دانشگاه ارائه دهد.