نقد و بررسی الگوی هندسی فضاهای باز در مجموعه های دانشگاهی و تاثیر آن بر تعاملات دانشجویی

چکیدهزمینه: امروزه توجه به فضاهای باز و حیاط ها در مجموعه های دانشگاهی به منظور ارتقا کیفیت آموزشی از اهمیت زیادی برخوردار است. در این فضا ها میتوان با عدم پرداخت هزینۀ جدید در همان محیط دانشگاهی بستر متنوع تری در اختیار دانشجویان گذاشت. محوطۀ دانشگاه ها صرفا محل یا مکانی برای درختکاری، باغچه سازی، طراحی فضاهای نشستن و دسترسی ها نیست بلکه نیازمند دستورالعمل ها و امکاناتی است تا بستر آموزش عالی در آنها شکل بگیرد.هدف: پژوهش حاضر به دنبال بررسی قابلیت های رفتاری و عملی در فضاهای باز مجموعه های دانشگاهی است و برای دستیابی به این هدف به مقایسه ی مولفه های رفتاری شکل گرفته در حیاط های چهار دانشگاه: تهران، شهید بهشتی، یزد و رازی کرمانشاه متمرکز است.روش: پژوهش به روش ترکیبی ( قیاسی و توصیفی تحلیلی) انجام شده است. در انتخاب دانشگاه ها تلاش شد نمونه های فضاهای باز با الگوی حیاط مرکزی، u شکل و غیر هندسی استفاده شود. بررسی نمونه ها همراه با تحلیل کیفی است. و از تجربیات دانشجویان تحصیل کرده در این دانشگاه ها بهره گرفته شده است.نتیجه گیری: الگوی فضاهای باز در پردیس دانشگاه ها که به شکل حیاط مرکزی بوده اند موجب تعامل بیشتر دانشجویان در زمینه های فعالیت های داوطلبانه و گروهی، تبادل اطلاعات فردی، workshop و کارگاه های مربوط به رشتۀ تحصیلی آنها شده است.