نقش فضای منظر در ارتقا کیفیت فضاهای دانشگاهی (تحلیل کارکردی نظریه تکامل روانی، نظریه قابلیت های محیط و بازیابی تمرکز تماس با طبیعت)

در راستای تحقیقات صورت گرفته در رابطه با تاثیرات طبیعت بر بهبود ارتقا آموزشی و نقش آرام بخش ارتباط با طبیعت بر جسم و روان دانشجویان، بررسی کیفیت تعامل با منظر و طبیعت در مکان های دانشگاهی ضروری به نظر می رسد. در حال حاضر توجه به نقش آموزشی فضاهای باز و بررسی کیفیت های مرتبط با آن از جایگاه ویژه ای در سیاست های آموزشی کشورها برخوردار است. در این راستا در مقاله ی حاضر ابتدا به بررسی تاثیرات رابطه انسان با طبیعت، نقش و جایگاه طبیعت و منظر در محیط های دانشگاهی و سپس اهمیت فضای باز دانشگاهی در آموزش پذیری پرداخته می شود. در ادامه با روش تحقیق توصیفی تحلیلی و با استفاده از روش جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای سه نظریه معماری منظر مرتبط با این موضوع ( نظریه تکامل روانی، نظریه قابلیت های محیط و نظریه بازیابی تمرکز تماس با طبیعت) مورد بررسی قرار می گیرد. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که در نظریة قابلیت های محیطی و نظریه تکامل روانی، پیشینۀ ذهنی انسان دخالت بیشتری در ادراک محیطی او دارد. این نظریه ها مکان های طبیعی را دارای تاثیراتی همچون کاهش استرس و ایجاد آرامش برای افراد می دانند. علاوه بر این در نظریة، بازیابی تمرکز تماس با طبیعت ، تاکید بر عوامل محیطی بیشتر است. در این نظریه می توان از فضای باز و محیط های آموزشی به عنوان فضایی مکمل و همگام با فضاهای بسته آموزشی و در جهت تقویت قدرت تمرکز و یادگیری دانشجویان بهره گرفت.