بهره وری انرژی در ساختمانهای تاریخی (نمونه موردی مسجد محمدی علیا روستای دولاب)

با توجه به لزوم دستیابی به ساختمان­های کربن صفر تا سال 2050، بهینه­سازی مصرف انرژی در بخش ساختمان می­تواند تاثیر شگرفی در جلوگیری از گرمایش جهانی داشته باشد. ساختمان­های سنتی و تاریخی به عنوان بخشی از ساختمان های موجود نقش مهمی در این راستا دارند. این بناها علاوه بر نیاز به کاهش مصرف انرژی، نیازمند بهبود شرایط آسایش داخلی برای مقابله با تغییرات اقلیمی و حفاظت هرچه بهتر از خود بنا هستند. بافت­های با ارزش مجموعه­ای از ساختمان­های خاص هستند که نیازمند رویکردی متمایز برای بهره­وری انرژی می­باشند که هم ارزش­های میراثی و هم نیاز استفاده کنندگان را در نظر بگیرد. این تحقیق با هدف کاهش مصرف انرژی و افزایش آسایش حرارتی به مطالعه و ارائه طرح بهسازی مسجد محمدی علیا در روستای دولاب منطقه هورامان استان کردستان که جز آثار ثبت ملی و مربوط به دوره صفویه تا زندیه می­باشد، می­پردازد.