گردشگری روستائی و اثرات اقتصادی آن، مطالعه موردی منطقه هورامان

این پژوهش به دنبال بررسی اثرات اقتصادی گردشگری از دیدگاه ساکنین محلی می‌باشد. روش تحقیق به کار گرفته شده در این پژوهش توصیفی- تحلیلی است. جامعه آماری این تحقیق، ساکنین محلی منطقه هورامان می باشند. برای تعیین حجم نمونه از روش نمونه گیری کوکران استفاده شده است. تعداد 300 نفر سرپرست خانوار به عنوان حجم نمونه انتخاب شده و مورد پرسشگری قرار گرفتند. برای تحلیل داده ها از آزمون ناپارامتری( کای اسکوئر ) و آزمون t-test بهره گرفته شده است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که گردشگری اثرات مثبتی همچون؛ ایجاد اشتغال و درآمد زایی، بهبود سیستم حمل ونقل و زیر ساختها، افزایش تقاضا برای کالاهای داخلی، افزایش امکان سرمایه گذاری، افزایش تسهیلات اقامتی و ارتقا استاندارد برای ساکنین محلی و اثرات منفی مانند تورم و افزایش قیمتها، افزایش تقاضای فصلی برای خدمات، تغییر کاربری ها، تحمیل بار اضافه بر سیستم حمل و نقل، جابه جایی نیروی کار از سایر صنایع به صنعت توریسم و کمبود نیروی کار برای ساکنان محلی به دنبال داشته است.