تحلیل اقتصادی رشته های دانشگاهی موجود در دانشگاه های منطقه هورامان و انطباق آن ها با بازار کار (رویکرد نظریه بازی ها)

در دنیای امروزی دانشگاه نقش بسیار زیادی در توسعه همه جانبه خصوصاً از منظر توسعه اقتصادی دارد. از یک سو دولت به دنبال ایجاد اشتغال هر چه بیشتر دانشجویان از طریق تحصیلات دانشگاهی و بکارگیری آن ها با ایجاد رشته هایی است که هم برای آن ها شغل وجود داشته باشد و هم متناسب با توسعه اقتصادی مناطق مختلف باشد. از سوی دیگر برای دانشجویان انتخاب رشته ای که با علاقه، سلیقه، استعداد و توانایی فرد در تعارض باشد، در بلندمدت اثرات سوء اقتصادی، اجتماعی و روانی به بار خواهد آورد. یکی از مهم ترین ابهامات در این ارتباط دو سویه این است که اساساً چه منطقی می تواند روند به شدت افزایشی آموزش عالی در کشور را نسبت به جهان و منطقه توجیه کند. در این مقاله با استفاده از نظریه بازی ها به مدل سازی بازی بین دولت و دانشجویان پرداخته شد. برای این منظور استراتژی های دو لت و دانشجویان در دو حالت مختلف در نظر گرفته شده و به تحلیل پیامدها و نهایتاً یافتن تعادل نش دو بازی مطرح شده پرداخته شد. نتایج نشان داد که در بازی حالت اول برای دولت استراتژی وجود رشته در منطقه بر هر دو استراتژی ایجاد رشته در منطقه و عدم وجود رشته در منطقه غالب است. برای دانشجویان نیز استراتژی تحصیل در رشته مرتبط با منطقه (شغل) و مورد علاقه بر سایر استراتژی ها (بدون توجه به انتخاب بازیکن دیگر) غالب است. در بازی حالت دوم نیز برای دانشجویان استراتژی تحصیل در رشته مرتبط با منطقه (شغل) و مورد علاقه بر سایر استراتژی ها (بدون توجه به انتخاب بازیکن دیگر) غالب است. نهایتاً به دولت پیشنهاد می شود که در صورت وجود رشته در منطقه به رویکرد خود ادامه داده و در صورت عدم وجود رشته کاربردی متناسب با منطقه، سیاست های لازم در جهت ایجاد این رشته ها را اتخاذ نماید.