نگاشت‌های استعاره‌ای حیوانات در مثل‌های هورامی

کاربست استعاره‌های مفهومی در هر اثر ادبی، بیانگر نقطه نظر و دیدگاه‌های خالقان این آثار است. به همین خاطر، باور بر آن است که نگرش‌ها و حتّی ایدئولوژِ‌ی‌ها آفرینندة استعاره‌ها هستند که در راستای تحقق آموزه‌های خویش، استعاره‌آفرینی می‌کنند. ادبیات فولکلور و به ویژه ضرب‌المثل‌های هر منطقه، باورها و اندیشه‌های آن منطقة جغرافیایی را نمایان می‌کند. ضرب‌المثل‌های هورامی نیز بخشی از ادبیات فولکلور هورامان است که نگاشت‌های استعار متفاوتی را در خود نهفته دارد. نام حیوانات از پرکاربردترین واژه هایی هستند که در ضرب المثل‌های هورامی برای نمجسم کردن ساحت‌های مادی و معنوی استفاده شده است. پژوهش حاضر با رویکردی توصیفی- تحلیلی تلاش می‌کند به واکاوی استعاره های مفهومی صور حیوانی در ضرب المثل های هورامی، بر اساس نظریه زبان شناسی شناختی، بپردازد. نتیجه این پژوهش حاکی از آن است بسیاری از مفاهیم انتزاعی مثبت و منفی همانند تغییر نکردن ذات انسان‌ها، دو رویی، تلاش، تهمت و . . از طریق نگاشت‌خای حیوانی همچون خر، روباه، کلاغ و . . . بیان شده و برای مخاطب ملموس و محسوس گردیده‌است.