خوانش زیبایی شناسانه برالگوهای نمادین معماری بومی اورامانات: رنگ، مصالح، تزئینات

در پژوهش جاری، تلاش شده است که معماری بومی منظقه اورامانات ایران از دید زیبایی شناسانه مورد کنکاش قرار گیرد. ویژگی های شاخص معماری بومی این منظقه شامل رنگ، مصالح و تزئینات آن، چشم انداز مناسبی از نگرش و علایق مردم به نوع معماری و ساخت به دست می دهد. نوشته حاضر بر محوریت سه عامل رنگ، مصالح و تزئینات نگارش شده است. با نگاهی به رنگ‌های استفاده شده در معماری بومی این منطقه، علی‌الخصوص رنگ آبی و مقارنه آن با منظره آسمان و همچنین طرح پوسته بناها و مصالح مورد استفاده، این گونه می نماید که نیاز به ایجاد خودآگاه نقوش و عناصر زیبایی آفرین از جانب مردم این منطقه، به شکل بومی و تاریخی چندان محلی از اعراب نداشته است. روش تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی و کتابخانه ای جمع‌آوری گشته است. نتایج نشانگر آن است که خصوصیات اقلیمی، بافت طبیعی منطقه، پوشش گیاهی، رنگها و اشکال هندسی موجود سبب تلاش کمینه مردم برای ایجاد تمایز اساسی معماری مسکونی منطقه با بافت و چهره طبیعی آن شده است.