نقش دانش بومی و گردشگری کشاورزی در توسعه اقتصادی اورامانات

در حال حاضر گردشگری در کل جهان به‌طور گسترده‌ای، توسعه‌یافته و در بعضی از کشورها سهم عمده‌ای در اقتصاد دارد. کشور ما جز ده کشور برتر جهان ازلحاظ جاذبه‌های گردشگری هست. در سالیان اخیر شاخه‌ی از گردشگری، به‌عنوان گردشگری کشاورزی در کل جهان مطرح‌شده است که می‌تواند باعث فعال شدن اقتصاد محلی گردد. اکثر کشورهای درحال‌توسعه در این چند سال اخیر سرمایه‌گذاری بالایی روی این بخش نموده‌اند. کشور ما به دلیل تمدن کهن و وجود اقوام مختلف دارای ظرفیت بسیار بالایی در این بخش می‌باشد. هدف از توسعه اکوتوریسم در درجه اول حفاظت از مناطق طبیعی است و موجب ایجاد درآمد، حفاظت از محیط زیست، آموزش و مشارکت مردم محلی در فعالیت‌های اکوتوریستی خواهد شد. دانش بومی که دانش محلی، سنتی و یا قومی نیز نامیده شده است برای تعریف و طبقه‌بندی پدیده‌ها در محیط‌های فیزیکی، طبیعی و اجتماعی خاص به کار برده می‌شود.تحقیقات پیرامون دانش بومی بر این واقعیت تاکیددارند که ما بسیاری از فعالیتهای کشاورزی را از افراد بومی فرامی‌گیریم. این افراد در فعالیت‌های تولید، مبارزه با آفات و بیماری‌ها، روش‌های بارآوری گیاهان، حاصلخیزی خاک و امثال آن دارای تجاربی هستند که طی قرنها کسب‌شده‌اند. برای دستیابی به توسعه پایدار، توجه به نظام‌های دانش بومی اهمیت خاصی دارد. کشاورزی بومی بر همکاری کشاورز با طبیعت استوار است. اورامانات به دلیل گستره جغرافیایی زیاد، وجود کوه‌ها، دریاچه‌ها، رودخانه‌ها، آبشارها، جنگل‌ها، غارها، دانش بومی تولید محصولات کشاورزی و ده‌ها اثر فاخر و تاریخی، تمدنی را به‌ وجود آورده که علاوه بر حفظ منابع طبیعی و فرهنگ بومی مردم منطقه می‌تواند زمینه اشتغال‌زایی و شکوفایی اقتصاد محلی را فراهم نماید و در جهت توسعه پایدار منطقه موثر واقع شود