بررسی سطح فعالیت بدنی و کیفیت زندگی زنان روستایی و عشایری استان کرمانشاه (مطالعه موردی: شهرستان پاوه)

امروزه، کیفیت زندگی یکی از شاخص‏های مهم توسعه به‌شمار می‏رود؛ این در حالی است که زنان، به‌ویژه در مناطق روستایی، به دلیل آسیب‏پذیری بیشتر نسبت به مردان، کیفیت زندگی پایین‏تری داشته ‏باشند که این مسئله لزوم بررسی عوامل تاثیرگذار مانند سطح فعالیت بدنی را بر آن دو‌چندان می‏کند. لذا هدف مطالعه حاضر، بررسی سطح فعالیت بدنی وکیفیت زندگی زنان روستایی و عشایری استان کرمانشاه بود. در این مطالعه مقطعی با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی هدف‌دار، 480 نفر از زنان روستایی عشایری استان کرمانشاه ( شهرستان پاوه ) به مطالعه وارد شدند. سطح فعالیت بدنی با پرسش نامه استاندارد و سطح کیفیت زندگی با فرم کوتاه شده نسخه ایرانی پرسش نامه کیفیت زندگی (sf-12) اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که آزمودنی ها دارای اضافه وزن بودند و میزان فعالیت بدنی و سطح کیفیت زندگی آنان در رده متوسط قرار داشت. علاوه بر این، بین سطح فعالیت بدنی با کیفیت زندگی رابطه مثبت و معناداری مشاهده شد. با توجه به میزان اضافه‌وزن و چاقی و سطح متوسط فعالیت بدنی و کیفیت زندگی در زنان روستایی و عشایری حاکی از وضعیتی تهدیدآمیز برای سلامتی آنان است و بر این اساس می‌توان گفت که اتخاذ اقدامات و راه کارهای پیش گیرانه در جهت ارتقا کیفیت زندگی می‌تواند جزء اولویت‌ها در برنامه‌ریزی‌های سلامت قرار گیرد