تبیین تاثیر سرمایه ساختاری و رابطه ای بر عملکرد نوآورانه با نقش میانجی سرمایه تجدید و نقش متغیرهای کنترل (اندازه، صنعت، سرمایه انسانی)

پژوهش حاضر با هدف تبیین تاثیر سرمایه ساختاری و رابطه ای بر عملکرد نوآورانه با نقش میانجی سرمایه تجدید و نقش متغیرهای کنترل (اندازه، صنعت، سرمایه انسانی) انجام گرفته است. جامعه آماری این تحقیق، کلیه شرکت های صنایع مختلف در نمایشگاه صنعت تهران در سال 1398 بوده است که تعداد 750 شرکت برآورد شد. حجم نمونه آماری از طریق جدول کرجسی مورگان محاسبه گردید که برابر 256 شرکت بود که از روش نمونه گیری تصادفی ساده برای انتخاب شرکت ها استفاده شد. همچنین در این پژوهش با توجه به مبحث مورد مطالعه و روش تحقیق که توصیفی از نوع پیمایشی است، از پرسشنامه به عنوان ابزار پژوهش استفاده گردیده است که شامل پرسشنامه ای بر اساس مدل البردین و همکاران (2018) می باشد. برای آزمون فرضیه ها از آزمون t، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد. در این پژوهش جهت تعیین روایی پرسشنامه از شیوه روایی صوری و محتوایی استفاده نموده ایم. نرم افزارهای تجزیه و تحلیل داده ها در این تحقیق spss و smart- pls می باشند. نتایج این داده ها نشان داد سرمایه ساختاری بر عملکرد نوآورانه تاثیر دارد. سرمایه رابطه ای خارجی بر عملکرد نوآورانه تاثیر دارد. سرمایه رابطه ای داخلی با نقش میانجی سرمایه تجدید بر عملکرد نوآورانه تاثیر دارد. سرمایه رابطه ای خارجی با نقش میانجی سرمایه تجدید بر عملکرد نوآورانه تاثیر دارد. سرمایه ساختاری با نقش متغیرهای کنترل (صنعت، سرمایه انسانی) بر عملکرد نوآورانه تاثیر دارد. سرمایه رابطه ای داخلی با نقش هیچ کدام از متغیرهای کنترل (اندازه، صنعت، سرمایه انسانی) بر عملکرد نوآورانه تاثیر دارد. سرمایه رابطه ای خارجی با نقش تنها متغیر کنترل سرمایه انسانی بر عملکرد نوآورانه تاثیر دارد.