بررسی نقش امضاء دیجیتال در تجارت الکترونیک

برای انجام داد و ستدهای الکترونیکی در بستر فناوری اطلاعات یکی از اصولی ترین راه های ورود و تسهیل در فرآیند تجاری داشتن هویت الکترونیکی و اخذ گواهی نامه های دیجتیال است. که منجر به پیدایش امضاء دیجیتال شده است که در ایران از سال 1382 (قانون تجارت الکترونیک) مسیر قانونی شدن آن آغاز و تاکنون در حال توسعه می باشد. از طرفی این امضاء می تواند مجوزی برای زیر شاخه های صنعت فینتک قلمداد شود بطوریکه بایکبار تعیین و احراز هویت الکترونیکی، دسترسی مشتری به سایر خدمات مالی در بستر اینترنت فراهم می شود و قادر است هرآنچه که انواع مختلف دسترسی به خدمات مالی و تراکنش های پولی لازم باشد دراختیار بگیرد.در این مطالعه توصیفی سعی شد با مروری بر آخرین دستاوردهای علمی و تجربی برندهای معتبر ، مزایای این فناوری در راستای تجارت الکترونیک بررسی و تشریح شود تا ابعاد مختلف کاربرد آن در صنایع مختلف از جمله بانکداری نوین و تجارت الکترونیک شناخته و مسیرهای توسعه آن برای مشتری و کسب و کارها مورد تحلیل واقع گردد.اگرچه ابزارهای فناوری برای ایجاد امنیت بخشی و کاربرد پذیری امضاء دیجیتال بسیار موثر است. اما درنهایت ابعاد حقوقی و فرآیند کسب و کار در ایجاد یک قرارداد مطمئن بین خریدار و فروشنده یا خدمات گیرنده و خدمات دهنده می تواند بوجود آورنده یک معامله ایمن و پایا باشد که تضمین کننده برقراری تکرار آن در طول زمان است. بطوریکه ارزش افزوده آن در کاهش بعد زمان و مکان و مصرف انرژی برای طرفین قرارداد موثر بحساب می آید.