برنامه ریزی آموزش عالی با نگاه آماری به ورودی دانشجو در دانشکدگان ابوریحان دانشگاه تهران

از برنامه ریزی آموزشی به عنوان موتور محرک در ایجاد تحولات علمی، عملی و بنیادی در هر سازمانی یاد می شود. موفقیت و یا عدم موفقیت سازمان در نیل به اهداف تعیین شده را می توان در برنامه ریزی آموزشی آن جستجو کرد. بحث آموزش و برنامه ریزی پیرامون آن از مسائل اصلی در محیط های دانشگاهی بوده که برای تحقق اهداف و ماموریت ها مورد توجه برنامه ریزان قرار می گیرد. یکی از مهمترین ابزار های در اختیار مدیران، در اختیار داشتن آمار و ارقام شفاف به منظور تصمیم گیری صحیح و دقیق می باشد که سیر برنامه ریزی را تحت تاثیر قرار می دهد. در برنامه ریزی آموزشی آموزش عالی عواملی چون روند ورودی دانشجویان، ترکیب جنسیتی دانشجویان و گرایش به رشته های مورد تقاضا از نکات مهم قلمداد می شود. آمارهای رسمی موجود در کشور طی 5 ساله گذشته نشان می دهد بیش از 1 میلیون و 500 هزار نفر از جمعیت دانشجویی کشور کاسته شده است و در پیش بینی ها با توجه هرم سنی جمعیت کشور این روند ادامه دار خواهد بود، در این پژوهش نگاهی آماری در بازه زمانی 15 ساله به میزان ورودی دانشجویان کارشناسی دانشکدگان ابوریحان دانشگاه تهران که در حوزه علوم کشاورزی به تربیت دانشجو می پردازد، شده است. روند کاهش ورودی دانشجویان کارشناسی در دانشکدگان ابوریحان دانشگاه تهران نیز مورد تایید قرار گرفت، این موضوع لزوم نگاه ویژه به برنامه ریزی آموزشی را نوید می دهد از این رو شاید مهمترین مساله آموزش عالی ایران در دهه پیش رو پرداختن به برنامه ریزی آموزشی نوین و مباحث پیرامون آن باشد.