مقایسه خواص دیرگدازهای منیزیا-کربن با دو بایندر مرسوم و زیست دوست

دیرگدازهای منیزیا-کربن نقشی اساسی در تولید فولاد دارند و در دیواره کنورتورها، کوره های قوس الکتریکی و پاتیل های حمل مذاب بکار برده می شوند. مواد اولیه این دیرگدازها، منیزیای ذوبی و گرافیت پولکی است که معمولاً پودر آلومینیم فلزی به عنوان پاداکسیدان به آنها افزوده می شود. جهت اتصال مواد اولیه، انواع بایندرها وجود دارد که به دو دسته بایندرهای آلی و غیرآلی تقسیم می شوند. در این پژوهش، به مقایسه و ارزیابی تاثیر استفاده از بایندر رزین فنولیک و بایندر جدیدی به نام ساکارز پرداخته شده است. به دلیل تصاعد محصولات مضر از این رزین، تلاش ها برای جایگزینی بایندری زیست دوست در جریان بوده است. با استفاده از ساکارز به عنوان بایندر در این دیرگدازها، مقایسه تحلیل فازی، ریزساختار، مقاومت به اکسیداسیون، استحکام خمشی و فشاری، مقاومت به خوردگی در برابر سرباره و سازوکار پاداکسیدان آلومینیم انجام گردید. با مقایسه عملکرد و خواص دیرگدازهای mgo-c با بایندر رزین فنولیک، تفاوت چندانی مشاهده نشد؛ در نتیجه جایگزینی رزین فنولیک با محلول ساکارز امکان پذیر است و درضمن اثرات کمتری بر محیط زیست دارد.