تاثیر آنیل بین بحرانی بر روی کنترل باندینگ فولاد 16mncr5

تشکیل باندهای فریت/ پرلیت در فولادهای منگنز متوسط یک پدیده نامطلوب تلقی می گردد که معمولاً از طریق عملیات سرد شدن سریع، سعی بر بهبود آن دارند. در این بررسی، یک رویکرد جدید با استفاده از مفهوم استحاله فاز جزئی سیکلی جهت اصلاح باندینگ ریزساختاری در فولاد 16mncr5 استفاده شد. اثربخشی این روش با استفاده از مشاهدات ریزساختاری و میکروسختی سنجی مورد ارزیابی قرار گرفته است. عملیات حرارتی بین بحرانی سیکلی منجر به تشکیل ریزساختارهای ایزوتروپیک حتی برای نرخ های سرد شدن کمتر از بحرانی تشکیل شده در سرد شدن پیوسته می شود. با توجه به مشاهدات ریزساختاری در صورتی می توان باندینگ را اصلاح کرد که عملیات آنیل بین بحرانی منجر به بازگشت جزئی فصل مشترک های آستنیت/ فریت شود. غنی سازی منگنز بین سطحی منجر به اصلاح باندینگ پس از سرد شدن نهایی در نرخ های سرد شدن پایین می شود.