مقایسه تاثیر آسیای کنسانتره مگنتیتی گل گهر سیرجان با آسیای گلوله‌ای و آسیای غلطکی فشار بالا بر خواص گندله در فرآیند پخت

در پژوهش حاضر تاثیر روش آسیاکاری کنسانتره مگنتیتی بر خواص گندله در فرآیند پخت بررسی شده است. ابتدا از دو روش آسیای گلوله‌ای (bm) و آسیای غلتکی فشار بالا (hpgr) برای آسیای کنسانتره استفاده شد. سپس فرآیند پخت گندله‌ها در دماهای 800، 1100 و 1200 درجه سانتیگراد انجام گردید. زمان ماند گندله‌ها در هر دما 20 دقیقه در نظر گرفته شد. تغییر روش آسیاکاری به شدت بر مشخصات فیزیکی کنسانتره مانند اندازه و توزیع اندازه ذرات تاثیرگذار است. با وجود اینکه سطح ویژه هر دو نمونه تقریبا یکسان (cm2/g 10 ±1800) بود، کنسانتره آسیا شده با hpgr توزیع اندازه ذرات گسترده‌تری نسبت به آسیای گلوله‌ای داشت. نتایج آنالیز فازی نشان دادند که افزایش دمای پخت باعث انجام واکنش اکسیداسیون و تبدیل مگنتیت به هماتیت می‌شود. با افزایش دمای پخت، استحکام فشاری گندله‌های حاصل از آسیاکاری با bm و hpgr افزایش یافت. در دمای پخت 1200 درجه سانتی گراد، استحکام فشاری گندله‌های حاصل از آسیاکاری با hpgr به طور قابل ملاحظه‌ای بالاتر از گندله‌های حاصل از آسیاکاری با bm بود. به طوریکه استحکام فشاری نمونه حاصل از آسیاکاری با hpgr و bm به ترتیب 261 و kg/pellet 180 بدست آمد. بررسی‌های میکروسکوپ نوری نشان دادند که اکسیداسیون گندله‌های حاصل از hpgr به مراتب بیشتر و یکنواخت‌تر ‌انجام شده است. در نهایت مشخص شد که گندله‌های حاصل از hpgr با توزیع اندازه ذرات پهن در مقایسه با گندله‌های حاصل از آسیاکاری با bm باعث بهبود فرآیند سینترینگ شده است.