مقایسه روش‌های احیای کامل و احیا ناقص در پرعیارسازی کانسنگ‌های هماتیتی کم‌عیار

امروزه با توجه به کم شدن ذخایر پرعیار و افزایش عمق معادن، نسبت سنگ آهن پرعیار به سنگ‌آهن کم‌عیار در حال کاهش است. به عبارت دیگر کانسارهایی که در آینده کشف می‌شوند، بیش‌تر از نوع سنگ‌آهن کم‌عیار هستند که برای فرآوری آن‎ها باید از روش‌های مناسب و اقتصادی استفاده شود. در این تحقیق امکان پرعیارسازی کانسنگ‌های هماتیتی با استفاده از فرآیند احیا ناقص (50 درصد عامل احیا، 900 درجه سانتی گراد به مدت 60 دقیقه) و احیا کامل (60 درصد عامل احیا، 1400 درجه سانتی گراد به مدت 15 دقیقه) به‌عنوان یک روش فرآوری بررسی شد. برای این منظور، از دو کانسنگ هماتیتی مختلف با عیار آهن کل 02/17 و 04/34 درصد و گانگ‌های متفاوت استفاده شد. آزمایش های انجام شده نشان می‌دهد با افزایش عیار آهن، فرآیند احیا کامل مطلوب خواهد بود، به طوریکه در کانسنگ هماتیتی با عیار 02/17، بیشینه درجه فلز شدگی 5/45 درصد و در کانسنگ هماتیتی با عیار 04/34، بیشینه درجه فلز شدگی به بیش از 73 درصد رسید.