بررسی تطبیقی وحدت امت از منظر قرآن و کتب عهد جدید

وحدت امت، یکی از مهم‌ترین و جدی‌ترین رسالت‌های همه انبیاء تلقی می‌گردد. درعین‌حال؛ اختلاف، تفرقه، منازعه و فرقه‌گرایی میان امت پیامبران از مسائل و موانع مهم گسترش و تقویت ادیان الهی در سرزمین‌های مختلف بوده است و این اختلاف و تفرقه، زمینه‌ها و بسترهای مساعدی را برای شکل‌گیری اندیشه‌ها و فرقه‌های انحرافی و بدعت‌گرا نیز فراهم آروده است. در میان ادیان الهی، دین اسلام و مسیحیت از جهات مختلف باهم قرابت‌‌ها و شباهت‌های دارند. و نیز بیشترین پیروان را در جهانی کنونی دارند و هردو دین، پس‌از پیامبرانشان گرفتار فرقه‌گرایی و اختلاف امت شدند. هدف اصلی این تحقیق، بررسی تطبیقی وجوه اشتراک و افتراق، مفهوم و موضوع وحدت در کتب مقدس این ادیان است. سوال اساسی پژوهش حاضر این است که چه تفاوت‌ها و شباهت‌های درآموزه‌های وحدت‌بخش امت در میان کتب مقدس این ادیان وجود دارد. این تحقیق به‌لحاظ هدف و نتایج توسعه‌ای، به لحاظ ماهیت کیفی و اسنادی و با رویکرد توصیفی-تحلیلی و با شیوه تحلیل مضمون انجام شده است. داده‌ها از قرآن کریم و کتب عهد جدید و نیز منابع تحقیقی دیگر، با تعیین واژگان کلیدی و با ابزار فیش‌برداری جمع‌آوری شده است. یافته‌های این تحقیق نشان داد که هم در قرآن کریم و هم در کتب عهدجدید، آموزه‌ها و احکام زیادی برای وحدت و دوری از تفرقه وجود دارد. در این احکام و آموزه‌ها، اشتراکات و افتراقاتی نیز ملاحظه می‌گردد. در مورد عوامل و پیامدهای تفرقه مشترکاتی وجود دارد. همچنین درمورد راه‌های رسیدن به وحدت نیز شباهت‌هایی در قرآن کریم و کتب عهد جدید دیده می‌شود. بااین حال،تفاوت‌ها و افتراقاتی نیز وجود دارد. درمورد ماهیت و هدف وحدت و اتحاد، فردی بودن و جمعی بودن عوامل و پیامدهای تفرقه، وحدت و نیز پیرامون راه‌های رسیدن به آن و تفاوتهای میان قرآن کریم و کتب عهد جدید وجود داشته است.