سیاست جنایی ایران در زمینه جرم زنا

وجدان و اخلاق عمومی همواره ارتکاب جرم را عملی غیراخلاقی و ناپسند می داند، به گونه ای که این امر یکی از مبانی عمده جرم-انگاری است. یکی از علل جرم انگاری جرایم جنسی آثار خاص و تبعات زیان بار حیثیتی و اجتماعی می باشد. سیاست جنایی ایران در خصوص جرم زنا عبارت از قتل، رجم و جلد است، که زنای مستوجب قتل در زنا با محارم نسبی، زنای با زن پدر، زنای غیرمسلمان با زن مسلمان و زنای مستوجب رجم در زنای مرد محصن،. و زنای زن محصنه با مرد بالغ، و زنای مستوجب جلد بر زانی یا زانیه ای زده می شود که دارای شرایط احصان نباشد. به طور کلی در شریعت مقدس اسلام، با وجود مجازات سنگین برای این جرم، مقررات سختی وضع گردیده تا اثبات این جرایم به سهولت صورت نگیرد. به این دلیل که با اثبات این جرایم قبح آن از بین می رود و مردم نسبت به آن متجری می گردند و کم کم فحشا اشاعه پیدا می کند. از طرف دیگر حتمیت و قاطعیت اعمال کیفر را وصف آن نموده تا فکر گریز از مجازات در ذهن افراد خطور نکند. اسلام و به تبع آن جمهوری اسلامی ایران از سیاست جنایی خاصی در این زمینه بهره می جوید و بیشتر به پیشگیری نظر دارد تا اعمال کیفر، یعنی هدف از چنین ساختاری پیشگیری از این جرایم است.