پژوهشی نو پیرامون ممیزات مکاتب اصولی

یکی از مهمترین فعالیت هلی علمی در علم اصول فقه مکتب‌ شناسی و بررسی ممیزات آن مکاتب جهت شناسایی و کاربرد هریک ار انها در استنباطات علمی است و دارای تاثیرات‌ شگفت و شگرف در اجتهاد می باشد. بسیاری از تضییع فرصت ها، تاخیر در ابداعات و ابتکارها و ضعف در پاسخ گویی‌ نیازها، ناشی‌ از‌ عدم مکتب شناسی و تمایزات انهاست و همین کمبود باعث تورم علم اصول در طول سده های مختلف شده است . مطالعه و تشخیص ممیزات مکاتب اصولی، از رشد تفکرات سامان نیافته جلوگیری می کند و روش اندیشه‌ی‌ فقیهان را هدفمند می نماید و موجب اتقان و استحکام استنباطات می شود؛ علاوه براین تعیین ممیزات مکاتب مطالعات تطبیقی‌ را‌ عالمانه و در سطح مبانی، روش و تفکرات اصولی رشد می دهد و امکان‌ مقایسه‌ دیدگاه های مختلف اصولیان را فراهم می نماید و اندیشه ورز برتر در میان مکاتب را مشخص می نماید. در واقع مکتب‌ شناسی‌ فضای منطقی و عقلی توسعه ی علم فقه و اصول را نمایش و امکان پیشرفت در علم موضوع بحث را گسترده می نماید؛ روشن است وقتی ممیزات مکاتب به خوبی مشخص نشود و نظرات و قلمرو هر کدام شناسایی نگردد، اجتهادهای تقلیدی جای‌ اجتهاد واقعی را گرفته و رواج خواهند یافت. و در نتیجه سبب گسترش اجتهاد تقلیدی می شود. بنابراین شناسایی ممیزات مکاتب اصولی از اهمیت به سزایی برخوردار است ونتایج علمی قابل استفاده ای را برای جامعه وپژوهشگران حوزه علمیه به جای می گذارد. در این پژوهش‌ با بررسی تاریخچه و چهره ها و ممیزات مکاتب اصولی سعی شده است در کنار شناسایی تفاوت هریک با دیگری مشخص شده و با این روش و نحوه ی به شناسایی مکتب برتر نایل اییم.