تبیین فلسفه ی آثار و کارکردهای سیاسی اذان

در لغت به هر نوع اطّالع رسانی رضایتمدارانه و در فقه به اطّالع رسانی رضایتمدارانه با شیوهی خاص و برای هدف معیّن، اذان اطالق میشود. اذان از جهت موضوع به نماز و غیر نماز و از جهت نوع به اعالم و اعزام تقسیم میشود. و به لحاظ حکم ، مستحب یا حرام است. اذان رسانهی نظام سیاسی توحیدمحور است که طرفداران آن را، معتقد به حاکمیّت الهی معرّفی نموده و آنان را در برابر نظامهای ضددین حتی ادیان نصارا و یهود ، قرار میهد. و با تفکّر استکبارورزی از طرف نظامهای سیاسی مبتنی بر قدرتهای مادی محدود، در ستیز است و قدرت در نظام سیاسی توحیدمحور را بیانتها میبیند. این رسانه، بستر ابالغ والیت در روز غدیر را فراهم آورد و فراز »حی علی خیر العمل« در آن به والیت تفسیر شد. امیرالمومنین علیه السالم ، بر بام کعبه با اذان، استقرار حکومت توحیدی را ندا داد. تحریف اذان با توجّه به مفهوم آیهی14 سورهی حج، نشانهی ناصالح بودن حاکمان است. و بیتوجّهی به اذان از نشانههای نفاق و دورویی بشمار آمده تا دینداران تحرّکات آنان را زیر نظر بگیرند و حاکمان اسالمی نیز در برابر توطئهی جدّی آنان وارد عمل شوند. صدای اذان ، نشانهی استمرار نظام توحیدمحور است و شنیدن این صدا برای معاندان ، مشرکان و شیاطین خوشایند نیست و باعث وحشت و ناامیدی آنان است. در روایات برای اذانگفتن اجر جهاد و شهادت در راه خداوند بیان شده است. روش جمع- آوری اطالعات در این نوشتار ، کتابخانهای و روش پردازش ، توصیفی ، تطبیقی، تحلیلی است. کلیدواژهها: اذان، سیاسی ، کارکرد، توحیدمحور