دنیا از منظر امام علی(ع) و مکتب اومانیسم

دنیا و چرایی و چگونگی آن، از جمله مفاهیمی است که از دیرباز ذهن آدمی را به خود مشغول کرده است. نگرش عقاید و مکاتب مختلف نسبت به دنیا متفاوت است، با توجه به نوع نگرش به دنیا، می توان از آن به عنوان وسیله ای برای رسیدن به سعادت اخروی استفاده کرد، پا چون راهبان، از آن کناره گیری کرده، گوشه عزلت برگزیده یا در نقطه مقابل مانند دنیا پر ستان، فریب زیبایی های آن را خورده و تمام توجه خود را معطوف آن نمود و یا اینکه همانند اومانیست هما، دنیا را هدف و غایت نهایی انسان قلمداد کرد. امام علی(ع) به عنوان نمونه عالی مکتب اسلام، به تکرار در نهج البلاغه، به مساله دنیا پرداخته و مردم را به عدم وابستگی به دنیا فرامی خواند. از سوی دیگر نظام عالم را به حق دانسته و به بهره گیری از آن تاکید ورزیده است. بررسی و مقایسه دیدگاه امام علی (ع) به عنوان دیدگاهی اسلامی الهی و اومانیسم به عنوان دیدگاهی غیر اسلامی - بشری درباره دنیا، می تواند راهگشای انسان در هر مقطع زمانی باشد، زیرا با روشن شدن مفهوم دنیا، انسان پاسخ بسیاری از سوالات مربوط به خود را نیز در می یابد، اینکه هدف از به وجود آمدن بشر چیست و سرنوشت نهایی او چگونه خواهد بود در مقاله حاضر قصد داریم تا تفاوت و وجه تمایز دیدگاه امام علی (ع) را با دیدگاه اومانیست هایی که هدفشان محدود و متمرکز بر این دنیا است، بررسی نماییم.