معماری سنتی ایرانی؛ عرصه تعامل هنر، حکمت و عرفان اسلامی

نشانه ها و عناصر هنری به کار رفته در نقوش و تزئینات بناهای سنتی مانند بقاع و مشاهد متبرکه، امامزاده ها، قبور اولیاء الهی و خانقاه ها بیانگر مضامین حکمی و عرفانی عمیقی است که حاکی از ناخودآگاه عرفانی و مذهبی معماران و سازندگان دل آگاه این گونه بناهاست؛ در معماری سنتی این هنرمندان اهل معرفت با زبان خشت و گل به تسبیح و ذکر الهی مشغولند و با تولید اثر هنری خود در صدد عینیت بخشی به حقایق متعالی هستند که آن را شهود کرده اند. هدف پژوهش حاضر بیان نمونه ها و مصادیق هم گرایی هنر، حکمت و عرفان در معماری اسلامی به روش توصیفی و تحلیلی است.