بازخوانی و تحلیل رابطه «جذبه» و «سلوک» در مصیبت نامه عطار

عطار در مصیبت نامه از یک سو کمال روحانی انسان را ناشی از جذبه الهی، و کوشش سالک را فاقد اثر مستقل می-داند؛ اما از سوی دیگر با برجسته سازی تلاش طاقت فرسای «سالک فکرت» بر ارزش سلوک تاکید می ورزد. این دو رویکرد ناسازنما را چگونه می توان در یک نظام فکری پذیرفت؟ بررسی ها نشان داد که در نگرش عطار اگرچه سلوک به تنهایی انسان را به کمال نمی رساند، اما شرط لازم برای رسیدن به کمال است و کارکرد آن فعلیت بخشی به سعادت بالقوه ای است که در ازل در وجود آدمی نهاده شده است. هدف این پژوهش تببین رابطه جذبه و سلوک در مصیبت نامه عطار به روش توصیفی و تحلیلی است.