حیوانات به مثابه آیات الهی در قرآن مطالعه موردی: داستان‌های قرآنی

بی تردید هر موجودی در عالم طبیعت نشان از آفریدگار خود دارد. در آموزه های قرآنی انسان ها به تفکر و اندیشیدن در آفرینش طبیعت و نظام حاکم بر آن دعوت شده اند. اندیشوران اسلامی ضمن تاکید بر اخلاق زیست محیطی، بر استخراج دانش و آگاهی‌هایی مبتنی بر آموزه های درونی ادیان پرداخته تا در پرتو آن هم اهمیت و ضروت رفتار اخلاقی با سایر موجودات را تبیین کنند و هم پیوند سایر مخلوقات در سرنوشت نهایی و معنوی انسان را متذکر شوند. حیوانات در قرآن گاهی به مثابه نماد قدرت و حکمت خداوند و گاهی به عنوان نماد بازگویی هشدارها و تحذیرهای خداوند طرح شده اند. این پژوهش با روش توصیفی و تحلیلی به بررسی آفرینش حیوانات در داستان های قرآنی به عنوان نشانه های قدرت خداوند پرداخته است. داستان سگ اصحاب کهف، زنده شدن چهار پرنده قطعه شده توسط ابراهیم، خلق حیات با دمیدن حضرت عیسی در گل، نزول من و سلوی برای بنی اسرائیل از جمله داستان های قرآنی است که ویژگی مشترک در آنها برجسته کردن حکمت و قدرت الهی است.