بررسی شیوه‌های عملی امام علی(ع) در معرفت‌افزایی دینی از منظر نهج‌البلاغه

امام علی(ع) در جریان افزایش معرفت دینی مردم از شیوه‌ها و روش‌های گوناگونی استفاده می‌نمودند. ایشان هم از روش‌های نظری و هم از روش‌های عملی بهره می‌بردند که مقاله حاضر با روش توصیفی و تحلیلی و با رویکرد کتابخانه‌ای آن را مورد بحث و بررسی قرار داده و نتیجه تحقیق بیانگر آن است که: امیرالمومنین علی(ع) در شرایط مختلف از شیوه‌های عملی مختلفی استفاده می‌نمودند و انتخاب این شیوه‌ها بستگی به مخاطب داشت که از چه میزان فهم، درک و استعداد برخوردار است. عمل‌گرایی قبل از معرفت‌زایی، و رفتارهای حضرت (در اجرای عدالت و امر به معروف و نهی از منکر)، تعهد عملی به ارزش‌های اخلاقی، نشانگر آن است که آن حضرت(ع) قبل از آموختن هر مفهومی به مخاطبانش آن را عیناً در عمل اجرا می‌نمود. ایجاد پرسش‌گری در مردم و معرفی اسوه‌های مثبت و منفی به جامعه، از دیگر روش‌های عملی امام علی(ع) در افزایش معرفت دینی بود که حضرت(ع) از این طریق مردمان را با عقاید و معرفت دینی آشنا می‌نمودند.