تحلیل مساله نفی و اثبات تحریف قرآن نزد علمای شیعه

از مهم ترین مباحث علوم قرآنی موضوع سلامت قرآن از تحریف است. عالمان شیعه نظر ویژه ای نسبت به تحریف ناپذیری قرآن دارند و باور دارند نه از نظر محتوایی و نه از نظر لفظی قرآن به هیچ وجه قابل تحریف نیست و تحریف نیز نیافته است. از طرف دیگر برخی نسبت به باور تحریف ناپذیری شیعه شبهه وارد کرده اند. این مسئله سبب شده مسئولیت عالمان شیعه سنگین تر شده و با ارائه سند و روایات ثابت کنند قرآن قابل تحریف نبوده و نخواهد بود. اما علمای شیعه به ویزه متاخران، با استفاده از دلایل عقلی و نقلی چون تواتر و اهتمام مسلمانان به قرآن، ضمانت الهی و نفی باطل از قرآن به عنوان دلیل درون قرآنی، روایات نافی تحریف، تحدّی و اعجاز قرآن در مقام مستدلّ نمودن اعتقاد خود بر نفی تحریف پرداخته ند. اما وجود نظریه های تحریف قرآن یا تحریف نما چه بر اثر روایات تحریف نما و چه به سبب دیدگاه صریح یا مجمل مشرب تحریف شدن قرآن از سوی برخی علمای شیعه مانند بعضی از اخباریان، آخوند خراسانی و محدث نوری، راه اثبات نفی تحریف از ساحت قرآن را دشوار نمایانده است. این مقاله در صدد است تا به گونه تحلیلی و کاربرد اسناد کتابخانه ای، با سیری تاریخی و تفکیکی در اداه نفی تحریف، به برخی از مشهورترین نظرگاه های تحریفی یا شبه تحریفی شیعه پاسخ داده و توجیه نماید و یا در صدد اثبات وجود اقوال شاذ آنان در کنار قول مشهور شیعه بر نفی تحریف قرآن بر آید.