تاویل فجر به امام عصر «ع» با تاکید بر آیه اول سوره فجر

در رابطه با تفسیر آیه «والفجر» اقوال گوناگونی وجود دارد که هر کدام دلیل قابل توجهی را برای تفسیر خود مطرح کرده‌اند. در این پژوهش به روش توصیفی تحلیلی به بیان اقوال گوناگون در رابطه با تفسیر آیه ابتدایی سوره فجر می‌پردازیم. نتایج به دست آمده از بررسی اقوال گوناگون نشان می‌دهد به طور کل سه قول در این رابطه وجود دارد؛ برخی مفسرین فجر را به معنی روشنی و سپیده دم دانسته و بعضی دیگر از آن به معنی شکافتن و انفجار از ریشه فجرت یاد کرده‌اند. در دیگر اقوال از آن به عنوان اشاره به زمان ظهور حضرت مهدی (عج) یاد شده و برخی دیگر منظور از «نفس المطمئنة» را امام حسین (علیه السلام) دانسته و تاویل سوره مبارکه را منسوب به ایشان می‌دانند. در برخی از منابع نیز روایاتی به نقل از ائمه (ع) مطرح شده که آن بزرگواران بر خواندن سوره فجر توصیه داشته و تاویل برخی از آیات سوره را مربوط به زمان ظهور حضرت بقیه الله «عج» دانسته‌اند. گروهی از مفسران و اساتید مباحث علوم قرآنی نیز با استناد به روایات ائمه (ع) معتقدند سوره فجر از مصادیق آیات مهدویت است. (تفسیر الصافی؛ ملا محسن فیض کاشانی؛ جلد 5 صفحه 323) (تفسیر المیزان؛ طباطبایی؛ جلد 20 صفحه 464)