بررسی برجسته سازی در دفتر شعر «آهنگ دیگر» منوچهر آتشی

برای شناخت و بررسی سروده های یک شاعر ، یکی از شیوه ها بررسی ویژگی های جدید و متمایزی است که سروده شاعر را بدیع و مخصوص به خودش می کند و باعث زیبایی و اثر بخشی بیشتر آن می شود . در این مقاله تحلیلی- توصیفی سعی بر این است که سروده های منوچهر آتشی از دیدگاه به کارگیری ویژگی های برجسته سازی کلامی مورد بررسی و ارزیابی قرار گیرد. در این مقاله از هشت نوع هنجار گریزی لیچ به سه نوع آوایی ، معنایی و واژگانی پرداخته شده است . به نظر می رسد در اشعار منوچهر آتشی، نوآوری و هنجار گریزی در بخش های مختلف با بسامد فراوانی مشاهده می شود. این پژوهش این نتیجه را در بر دارد که منوچهر آتشی از عناصر برجسته سازی کلامی در سخنش بهره فراوان برده ،آثار خودرا نسبت به دیگر شعرا متمایز ساخته است. همچنین شاعر توانسته است احساسات و مشاهدات درونی خود را به خواننده منتقل کند. به نظر می رسد اجماع تمام این ویژگی ها، شعرهای منوچهر آتشی را نسبت به شاعران هم عصر خود متفاوت کرده که در واقع بازتابی از شرایط اجتماعی ، فرهنگی و همچنین روحیات درونی شاعر نیز هستند . با توجه به این پژوهش تحلیلی- توصیفی بیشترین بسامد هنجارگریزی مربوط به تشبیه و کمترین بسامد را شواهد و مصادیق هنجارگریزی آوایی به خود اختصاص می دهد .